HUZUR

Halkı tarafından çok sevilen bir kral huzurun remini yapabilecek olan bir ressama büyük bir ödül vereceğini duyurur…

Yarışma için uzun bir süre tanınır, çok sayıda ressam katılmak istediğini belirtir ve çalışmaya başlarlar. Birbirinden güzel pek çok resim saraya teslim edilir.

Sanata ve sanatçıya düşkünlüğü ile bilinen kral, oldukça da uzun süren incelemelerinden sonra resimlerin özellikle ikisini ayırır. Her ikisini de çok beğenmiştir. Birini seçmeye kararlıdır ama zor bir karar vereceği için kendisine biraz zaman tanır. Sanatçılarda heyecan doruktadır.

Resimlerden biri bir göl resmidir. Etrafında yükselen dağların, bembeyaz bulutların gökyüzünü süslediği bir göl resmi…

İkinci resimde dağlar vardır. Engebeli, çıplak dağlar. Gökyüzü kızgın, yağmurlu, şimşekler çakarken dağın eteklerinde bir şelale çağlamaktadır…

İlk bakışta, ikinci resmin huzuru anlatır bir hali yoktur.

Kral bu resimde şelalenin arkasındaki kayalıklarda oluşmuş bir çatlakta anne kuşun örttüğü minicik bir kuş yuvası olduğunu fark etmiştir. Sert akan suların orta yerindeki anne kuş, yuvasını korumaya çalışırken resmedilmiştir.

Kral, o öfkeli gökyüzünün, yağmurların ve şelalenin ortasında, annenin korumaya çalıştığı kuş yuvasının gerçek huzuru resmettiğini düşünür, içinde hissettiği duygu aradığı resmi karşısında gördüğünün kanıtı gibidir. Ödül o tabloyu yapan ressamın olur.

Karar pek çok merak ve tepki uyandırmış bir karardır. Bunun farkında olan kral seçiminin nedenini bir toplantı düzenleyerek şu sözlerle açıklar;

-Huzur denilen şey hiçbir gürültünün, sıkıntının ya da zorluğun bulunmadığı yer demek değildir… Huzur bütün bunların ortasında bile yüreğinizin sükûnet bulabilmesidir.

Aslında çok bilinen bir hikâyeyi gittikçe azalan huzurumuza özlemle bir kez daha hatırlatmak istedim.

Anlamı; İnsanın içinde duyumsadığı rahatlık duygusu, gönül, iç rahatlığı, baş dinçliği, dinginlik, çekişmesizlik olan huzur. Söylerken, okurken, düşünürken bile güzel…

  Behçet Kemal Çağlar’ın unutulmaz sözlerinin Münir Nurettin Selçuk’un şahane bestesiyle taçlandığı o meşhur şarkıdaki gibi “Bir tatlı huzur almaya geldik” derken gülümsediğimiz,  Ahmet Hamdi Tanpınar’ın ünlü romanına ismini veren, Osman Hamdi Bey’in 1904 yılında yaptığı efsane olmuş resimlerinden birinin adı huzur… Her birini büyük saygıyla anıyoruz…

Huzur veren insanları seviyorum.

Deniz gibi berrak coşkulu,

Alabildiğine mavi,

Umut dolu…  

Bu dizelerin kıymetli sahibi, sevgili Cemal Süreya’ya da bizden selam olsun.