null
Nazım Hikmet, Turgut Uyar, Edip Cansever başta olmak üzere Türk Edebiyatı’nın önemli şairlerinin çiçek alıntılı şiirlerini, Türk ressamların çiçek temalı tablolarıyla birlikte derledik.
1. Nazım Hikmet (1902 – 1963) – Mor Menekşe, Aç Dostlar ve Altın Gözlü Çocuk
[caption id="attachment_85355" align="alignnone" width="480"]EEEEEEEEEY… kızım, annem, karım, kardeşim sen başında güneşler esen altın gözlü çocuk, altın gözlü çocuğum benim; deli çığlıklar atıp avaz avaz burnumun dibinden gelip geçti de yaz, ben, bir demet mor menekşe olsun getiremedim sana! Ne haltedek, dostların karnı açtı kıydık menekşe parasına!
2. Edip Cansever (1928 – 1986) – Gül Kokuyorsun
[caption id="attachment_85356" align="alignnone" width="402"]Gül kokuyorsun bir de Amansız, acımasız kokuyorsun Gittikçe daha keskin kokuyorsun, daha yoğun Dayanılmaz bir şey oluyorsun, biliyorsun Hırçın hırçın, pembe pembe Öfkeli öfkeli gül Gül kokuyorsun nefes nefese.
3. Yahya Kemal Beyatlı (1884 – 1958) – Bahçelerden Uzak
[caption id="attachment_85357" align="alignnone" width="323"]İstemem artık ışık, rayiha, renk alemini, Koklamam yosma karanfille, güzel yasemini. Beni bir lahza müsait bulamaz idlale, Ne beyaz bakire zambak, ne ateşten lale. Beklemem fecrini leylaklar açan nisanın, Özlemem vaktini dağ dağ kızaran erguvanın. Her sabah başka bahar olsa da ben uslandım, Uğramam bahçelerin semtine gülden yandım.
4. Orhon Murat Arıburnu (1920 – 1989) – Laleli
[caption id="attachment_85358" align="alignnone" width="361"]Lalelim Laleli’de oturur Laleli lale olur lalelimden.
Laleli’den geçilir Lalelimden geçilmez!
5. Turgut Uyar (1927 – 1985) – Ne Değişir
[caption id="attachment_85359" align="alignnone" width="400"]ben kan diye başlamak isterim oysa gülün derdi başkadır lale bahardan yanadır çiğdem güneşten konu değişir
hepsine pekala amma bilirim gülün derdi uydurma kıpkırmızı en çok yakışırken kendine onu değişir
lale mayıs ayıdır mora turuncuya filan boyanır pek güvenmem yabancıdır bakarsın yönü değişir
çiğdem cefaya katlanır alışmıştır kendi yeşiline haklıdır bakımsızdır yağmurun durmadan günü değişir
hoş olsun bütün verdikleri aldıkları şu çiçeklerin gül susar çiğdem uyanır tüfek başlar konu değişir
hep böyle süreceği sanılır bu gül hikayesinin hep böyle sürer gerçi amma bir gün sonu değişir
6. Özdemir İnce (1936 – ) – Abidin Dino’nun Çiçekleri I
[caption id="attachment_85362" align="alignnone" width="352"]Nereye dokunsan binlerce çiçek toz pembesi, rüzgara karşı çiçek yüreğimizde çoğalan çiçekler, laleler: Dağlarımızda açan. Tebeşir kokusu, silgi hışırtısı lalesinde sonsuz karatahtaların kanatlı çiçek, çiçek içinde çiçek: Okul avlularında açan
7. Metin Altıok (1940 – 1993) – Ben Gül ve Zakkum
[caption id="attachment_85364" align="alignnone" width="419"]Yüreğimden çıktım yola; Gül de geldi, zakkum da, Peşimiz sıra acı, Ben, gülü, zakkumu Yol boyu kanata kanata Az gittik, uz gittik; Geldik bir başka yüreğin Nasırlı kıyılarına. Ben, gül ve zakkum Peşimizdeki arsız acıyla.
8. Behçet Aysan (1949 – 1993) – Bir Eflatun Menekşe
[caption id="attachment_85365" align="alignnone" width="392"]Sevdalı bir menekşe tanırdım eflatun özgürlükte açan. başkasının sevinci onun da sevinciydi inci kolyelerle süslü boynuna hiç ölüm yakışmazdı ki. geceleyin, kuş uçar uyanır menekşe sanki kapısı çalan onunki. sevdalı menekşem hercai eflatunum üzgünüm seni ben soldurdum seni ben öldürdüm bir saksı yaparak yaşadıklarımızdan.
9. Hasan Hüseyin Korkmazgil (1927 – 1984) – Haziran’da Ölmek Zor
[caption id="attachment_85367" align="alignnone" width="395"]sokaktayım gece leylak ve tomurcuk kokuyor yaralı bir şahin olmuş yüreğim uy anam anam haziranda ölmek zor!
havada tüy havada kuş havada kuş soluğu kokusu hava leylak ve tomurcuk kokuyor ne anlar acılardan/güzel haziran ne anlar güzel bahar! kopuk bir kol sokakta çırpınıp durur
10. Cemal Süreya (1931 – 1990) – Bir Çiçek
[caption id="attachment_85369" align="alignnone" width="649"]Bir çiçek duruyordu, orda, bir yerde, Bir yanlışı düzeltircesine açmış; Gelmiş ta ağzımın kenarında Konuşur durur.
Bir gemi bembeyaz teniyle açıklarda, Güverteleri uçtan uca orman; Aldım çiçeğimi şurama bastım, Bastım ki yalnızlığımmış.
Bir başına arşınlıyor bir adam mavi treni Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.