Meral Akşener Muharrem İnce'ye giden oyları almanın derdinde

Bundan tam bir ay önce kaleme aldığım, "Helal olsun CHP'yi kurtaran Meral Akşener'e!" başlıklı yazımda aynen şunları demişim:

"Helal olsun Cumhurbaşkanlığı adaylığında direten Meral Akşener'e...

Hem sözünden dönmeyen cesareti için...

Hem de CHP'yi tarih boyunca izahı mümkün olmayacak bir yanlışa imza atmaktan kusur bıraktığı için!

AK Parti'yi ve Tayyip Erdoğan'ı sandıkta yenmek...

İster ittifakla, ister kendi başının çaresine bakarak...

Her muhalif partinin en doğal amacı, en eleştirilemez, eleştirilmesi teklif dahi edilemez hakkıdır.

Ve fakat...

Bu haklı ve doğal talep, histeri boyutuna varırsa...

Kurtarıcı (!) olarak Siyasal İslamcı Abdullah Gül'ün peşine düşmek gibi hazin işlere kalkışabilir.

Kakışıldı da netekim...

Şimdilik büyük geçmiş olsun."

***

Tabii o günlerde bu kapı gibi gerçeği aynen böyle yazdım diye yine ne çoklarının metabolizması bozulmuş...

Ne çokları, "sen bu uyduruk, bu saçma şeyleri neden böyle yazıyorsun? Sen kimlere hizmet ediyorsun?"

Diye çemkirmişti.

Oysa, aralarında o çemkiriklerin de olduğu (ortalama zekaya sahip) herkes de yazdıklarımın doğru olduğunu biliyor, esasında kalemi mahsusa gibi davranmayışıma gıcık oluyordu!

***

Derken...

Partisini gerçekten seven, bu seçimi gerçekten kazanmak isteyen...

Ekmeleddin Travması'nın beterine, hatta beterin beteri ayarında yeni bir siyasi intihara parti örgütünün ve seçmenin asla tahammül edemeyeceğini bilen aklı başındaki CHP'liler, "o kadar da değil!" diyerek kazan kaldırdı.

Muharrem İnce, "Abdullah Gül aday olursa ben oyumu Tayyip Erdoğan'a veririm!"

Diye tivitterden resti çekti.

Kapalı kapılar ardında daha pek çok restler çekildi.

CHP Genel Merkezi, "restine rest" moduna girer gibi oldu.

Veeeee Meral Akşener...

"Ben böyle çatıyı ....!!!"

Şeklindeki en hakikatli resti çekince, Çatı Adayı Formülü gayri nizami çatı katı boyutunda kaldı.

Ardından Muharrem İnce (nasıl da zorluklarla baş ederek, nasıl da büyük bir inada rağmen, nasıl da beş karış suratları çekme ve sonradan parasız bırakılma pahasına) CHP'nin Cumhurbaşkanı Adayı olarak çıktı ve CHP, hem direkten, hem de kaçınılmaz bir büyük hezimetten döndü.

***

Pekii ben şimdi bu yakın maziye niye döndüm?

"Meral Abla" son açıklamasında, "ben olmasaydım vaziyetiniz vahimdi" diye hem CHP tabanına, hem de seçmenine hatırlatma-bildirme ihbarında bulundu diye.

Pekii "Meral Abla" bunu niye yaptı?

Bu gerçeği saklamak-bugüne kadar nete getirmemiş olmak içine dert olduğu için mi?

Tabii ki hayır.

Kendi tavrı sayesinde Abdullah Gül gibi büyük bir hezimet adaydan ve yüzyılın siyasal travmasını yaşamaktan kurtulan CHP tabanı ve seçmeni gerçeği unutmasın diye...

Kadrini kıymetini bilsin diye...

Yine kendi sayesinde CHP'nin Cumhurbaşkanı Adayı olan Muharrem İnce'ye kaçan ulusalcı oylar gerisin geriye gelsin diye.

Zamanlama açısından çok ama çok manidar, çok stratejik bir hamle yaptı Meral Akşener.

Ve dedi ki:

"Evet...

Biz seçimlere CHP'nin bir jesti olan 15'ler hüllesiyle girdik, ama...

Koskoca CHP tabanı ve seçmeni de, Abdullah Gül yüzünden sandık yüzü göremeden, ecelsiz ölmekten...

CHP de kapısına en kallavisinden asma kilit takmaktan benim sayemde kurtuldu!

Bazı şeyleri çok da çabuk unutmamak lazım."