Asi bir nöbetçi; AŞK!

 Bu şehir güzelse senin yüzünden -Nazım  Hikmet-

Aşk adına yazılanların yanında, bir kum tanesi kadar kalacak yazdıklarım. Diğerlerinden farklı olarak güncellenen kelimelerim ve duygusal sızıntılarımdan başka pek bir değişiklik yok aslında. Başka diyarlarda, başka aşkların bestelediği şarkılarda büyümek isteyebileceğimizi hatırlatan yazarların, gölgesinde büyüdü hayallerim. Şiirleriyle suladıkları aşklarımız yitirmememiz gerekenlerle donattı hayatlarımızı. Bir bir dokundular sihirli kalpleriyle ve her dokunuş yeni maceralara yelken açtı.

Aşk dediğimiz şey bir kişiye duyulan bağlılık mıdır yoksa o kişinin bizde uyandırdığı hazlara, bağımlılık mıdır?

"Biz neye aşık oluruz?"sorusuyla geliyor en akıl almaz cevaplar hücrelerime. Meyvesi aşk olan bir kainatın tohumlarıyız. Elbette aşk en büyük sorunlarımızdan olacaktır. Ama genetik kodlamalarımız ama takıntılarımız. Aşk bu düzenin en önemli basamaklarından biri oldu. En güzel aşkları şiirlerde okudum ben. En güzel adımlarımı attırdı o şiirler bana. Gün geldi birer şiir oldu aşk dudaklarımda. Dökülenlere kayıtsız kalamayan ellerim kalemlere yüklendi. Nazım aşkını anlatabilmesini kıskandım. Ümit Yaşar Oğuzcan'ın "Saatim her zaman Ayten'e beş  var" dediğinde Ayten'i tasvir etmekte zorluk çektim. Özdemir Asaf " Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin" dediğinde ne demek istediğini öyle bir anladım ki, anladığımı izah edemedim. Ya da Attila İlhan'ı kendisine "mecbur" bırakan o kadında kim öyle? Aşkın ne tarifi var ne izahı. Yaşadığın kar sayılır. Yaşayamadıkların büyür dağ olur. Anlatabilir misin aşkını? Dökebilir misin onu kağıtlara? Yani bohçanda onu anlatabilecek kelimelerin var öyle mi? Hangi kelimeyi yazsan yakıştırtamadığın an şiddetlenmeye başlar nöbetlerin.

Ulaşabildiğinde mi aşk olur? Kavuşamayanlar mı aşık olur?

Şiir olduğunda aşk, akıp gider dizeler. Okuyanın yüzünde tatlı bir tebessüm uyandıran o şiir, artık bir bekleyişte nöbetçidir. Saygın duygular durağının, asi bir nöbetçisidir aşk. Sadece doğru insan geldiğinde huzur verir. Kainatın, ahengindeki en güzel hesaplamalardır aşk. Büyük bir rastlantısal mekanizma da küçük bir detaydır evren için, en güzel buluşmalar.

Dedim ya en güzel aşkları şiirlerde okudum, işte şiir olduğunda aşk kelimelerim sanki bir ara sokakta sıkışmış gibi çıkmaza girer. Çatısından yaşanmışlık akan eski evlerin yükselen çığlıkları kulaklarıma hücum eder. Bir sokak lambası altında, gecenin karanlığında şiddetlenen nöbetimi, anca şiir dindirir. Yazamadıklarımdan geriye onlarca boş sokak, yazdıklarımdan geriye bu dörtlüklerden biri kalır;

"Aşk bir edebiyattır

Yağmurlu yolda ıslanmaya benzer

Tente altından yürümek de vardır ama

Zevk alırcasına ıslanmak ise aşka benzer."