İKİ RAHİP/ GENÇ KIZ/ NEHİR

İki Budist rahip manastırlarına geri dönüyorlardı.

Bir nehir geçidine ulaştılar...

Akıntı çok kuvvetliydi.

Bölge dağlıktı.

*

Nehrin hemen kıyısında, karşıya geçmek için yardım bekleyen çok genç ve çok güzel bir genç kız duruyordu.

Genç kız çok korkmuştu.

*

Rahiplerden biri yaşlı diğeri gençti...

Yaşlı olan önden gidiyordu.

Yaşlı rahip önden, genç rahip arkadan gitmek zorundaydı.

Kural buydu. O önde olacaktı, diğeri arkada. Koşullar ne olursa olsun bu böyle olmalıydı.

*

Genç kız yaşlı rahibe telaşla sordu:

-Bana yardım eder misiniz? Elimi tutun lütfen. Çok korkuyorum...

*

Yaşlı rahip gözlerini kapadı...

Rahipler güzel bir kadın gördükleri takdirde; özellikle de kadın güzelse, gözlerini kapatmalıydılar.

 Kadını görüp, güzel olduğunu düşündükten sonra...

*

Yaşlı rahip genç kadını gördükten sonra gözlerini sımsıkı kapattı ve kadının sorusuna cevap vermeden nehre adımını attı.

Onun ardından gelen genç rahip kızı gördü. Çok korktuğu her halinden belli oluyordu.

*

Genç rahibe aynı soruyu sordu:

-Lütfen elimi tutar mısınız? Nehir derin görünüyor, akıntı güçlü. Çok korkuyorum...

Genç rahip cevap verdi:

-Nehir derin, bunu biliyorum. Elini tutmamın sana yararı olmaz. Omuzlarıma oturmalısın. Seni bu şekilde karşıya geçirebilirim.

*

Manastıra vardıklarında yaşlı rahip genç rahibi karşısına aldı...

-Dostum sen günah işledin. Yalnızca bir kadına dokunmakla, konuşmakla kalmadın, onu omuzlarına aldın... Bu manastırdan kovulmalısın... Bir rahip olmaya uygun ve layık değilsin.

*

Yaşlı rahibe bakıp gülümsedi genç rahip:

-Ben beş kilometre önce kızı bıraktım. Görünüşe bakılırsa, siz kızı omuzlarınızda taşımaya devam ediyorsunuz...

*

 Bugün size aklımdaki bu hikâyeyi birçok şeyi hatırlayarak anlattım.

Size hatırlattıklarını dinlemeyi öyle isterdim ki...