GÖZLER KALBİN AYNASIDIR

Kimisi siyah, kimisi ela, kimisi kahverengi, kimi bal rengi, kimi yeşil olur.

Bazıları hareli harelidir.

Bazıları ferli, bazıları cansız bakar.

Cıvıl cıvıl olanı, kahkaha atanı iç ısıtır, donuk bakanı da buz kestirir.

Kıymet verdiğinin en büyük göstergesi sevdiğini ciddiye almaktır.

“Göz ardı edilmiş” gibi hisseden hiç kimse güvende hissedemez.

İnsanları çok iyi tanıdığını iddia edenler:

-Ben adamı gözüne bakınca tanırım, derler.

Kendilerini çok akıllı ve tecrübeli bulanlar, övünürlerken:

-Bak bakalım bende o göz var mı? Diye sorarlar.

Tecrübelerini anlata anlata bitiremeyenler,  kandırılmışlarsa, durumu kurtarmak için anlattıkları hikâyelerin arasına:

-Zaten başından beri” tutmamıştı gözüm onu” cümlesini mutlaka yerleştirirler. ” Gözleri boyanmıştır” onların aslında.

Tabi ardından beddualar gelir:

-Gözü kör olsun inşallah.

-Gözüne dizine dursun.

-Gözü çıksın.

“Gözden düşmek” çok acıtır.  Böyle olduysa;

-Göze geldi denir.

Kadın da erkek de birbirlerinin” gözlerinden düşebilirler”. O zaman aralarındaki aşk parçalara ayrılır.

Bazen insanın” gözü kimseleri görmez”. Ya çok üzgündür, ya çok öfkelidir ya da çok âşık. İşte bu zamanlardan birinde” gözü kararan” biri başına iş açabilir.

Birbirinin” gözünü korkutmaya” meraklı olanlar selam vermeye gocunurlar da  “gözdağı vermekten” hiç çekinmezler.

Bir derin nefes almak gerekir ki öyle zamanlar kritiktir “Öfke gelir göz kararır, öfke gider yüz kızarır”

En büyük ve kuvvetli güvence de yine göz üstünedir:

-İki gözüm önüme aksın ki, denir.

-Gözüm kör olsun, denir.

Kabadayı gibi konuşanların kaba saba ağızlarından:

-Şimdi patlatırım gözünü, sözleri dökülür.

İtaat edenler “Gözünün üstünde kaşın var” demeyenlerdir.

“Gözlerinin önünden ayırmazlar” sahiplendiklerini.

Bence çok sevmek:

“Gözünün içine bakmak” la olur. “Gözünün içine içine bakmakla…”

Hayat mücadelesinin içinde yorulur insan, yapması gerekenler vardır ama:

“Gözü korkar”

Renkleri olmasa çekilmesi daha zor olabilirdi de aslında güzel şeydir yaşamak.

-“Gözü gönlü açılır” insanın.

Yolları gözlersin, günleri sayarsın

“Gözünde tüter” özlediğin.

Öyle” gözden ırak olan gönülden ırak da olmaz” inanmam.” Gözünün nuru” ise ayrı kaldığın, ne mesafe girer araya ne geçen zaman. Ben ayrı düşünce unutmaya  “Gözlerimle görsem inanmam.”