BENJAMİN BUTTON’ın ve BİZİM TUHAF HİKÂYEMİZ

11 Kasım 1918’de New Orleans Halkı Birinci Dünya Savaşı’nın sona erişini kutlarken 86 yaşındaki bir adamın fiziksek görüşüne sahip bir bebek dünyaya gelir. Bebeğin annesi doğumdan kısa süre sonra hayatını kaybeder ve babası Thomas Button bebeği huzurevinin önüne bırakır.

Huzurevi çalışanları olan Queenie ve Tizzy bebeği bulurlar. Hamile kalamayan Queenie bebeği evlat edinmeye karar verir. Bebeklerine Benjamin ismini verirler. Yıllar içinde Benjamin büyüdükçe fiziksel görünüşünün gençleştiği gözlenir.

Benjamin her yaş aldığı yıl, 86 yaşından bir yıl geriye doğru gitmektedir.

Benjamin gerçekten yaşlandığında görüntüsü çocuklaşacak en sonunda da bebekleşecektir.

En sonunda kendi bebek görüntüsüyle çocuğunun bebekliğine bakmak zorunda kalacak ve insanın içine işleyen, duygularını allak bullak eden dramatik sahneler peş peşe gelecektir.

Hayatı Benjamin Button gibi tersten yaşasak…

Geçmişimize içsel bir yolculuk yapabilsek, yaşadığımız korkular, bizi gelişmekten alıkoyan yargılar, çevreden gelen baskılar, ego koruma kalkanımız, kendi gerçeklerimizle yüzleşmemiz teker teker ortaya çıkıp üstesinden geleceğimiz şeyler haline gelebilir.

Hayatımız şaşırtıcı bir yolculuk.

Sırlarla dolu…

Karşımıza çıkanlarla ilginçleşen bir serüven…

Yüzleştikçe, acı ve mutluluk bir arada…

Kendimizi anlamaya izin verdikçe kendimiz olabilmeyi başardığımızı görebildiğimiz…

Bu barış hayatın amacını ve anlamını kavramana neden oluyor. Ne yapmak istediğini kendin ortaya çıkarıyorsun. Derinlerine, kuytularına ulaşıp yapıyorsun bunu. Bir keşif gibi…

Benjamin Button misali 86 yaşından geriye doğru yaş aldığın her yıl, daha fazla deneyim kazanıyor, buna karşılık her deneyimlediğin yıl, ruh olarak da kalp olarak da gençleşiyorsun.

Varlığımızın en koyu, en karanlık yerlerine bilincimizin ışığını ve anlayışı götürürsek aydınlanabiliriz.

Yaş aldıkça gençleşip, büyüdükçe küçülmek…

Kendi çocukluğuna yolculuk…

Bu, fit görünüp daha havalı olmamızla ilgili değil. Böyle olsun istiyorsanız o da sizin ne istediğinizle ilgisi olduğundan elbette eğer öyleyse, bu gençlik yolculuğu da güzel. Müthiş olan gençleştikçe bilgeleşmek, öğrendikçe çocuklaşmak…

Usta yönetmen David Fincher’in yaşlılar evindeki derin kadın Dorothy’ e kurdurttuğu cümlede söylediği gibi;

“Neler olacağını asla bilemezsin!”

Hayatı ne yöne doğru yaşadığın değil, nasıl yaşadığın önemli.